Τα κείμενα που ακολουθούν είναι το υλικό μιας εισήγησης σεμιναρίου για την Ευέλικτη Ζώνη που έγινε στο Καρπενήσι στις 7 Δεκεβρίου του 2002. Περιγράφονται σε αδρές γραμμές η νέα διδακτική πρακτική της Διαθεματικής Προσέγγισης, οι λόγοι που την επιβάλλουν καθώς και ένας πρόχειρος "μπούσουλας" για να στηθεί ένα Project. Προσωπική μου άποψη είναι ότι η νέα αυτή μέθοδος, καθώς και οι ώρες που διατίθενται από το ωρολόγιο πρόγραμμα για την υλοποίησή της στα πλαίσια της Ευέλικτης Ζώνης ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ να περπατήσουν, αν και οι καιροί το απαιτούν, διότι η εφαρμογή τους γίνεται σπασμωδικά, στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο δεν υπάρχει η πνοή που χρειάζεται, και οι ίδιοι οι εμπνευστές του σχεδίου φαίνεται να προσέχουν περισσότερο τις οικονομικές τους απολαβές παρά την επιτυχία του προγράμματος. Για μια ακόμα φορά αφήνεται στον πατριωτισμό και το φιλότιμο των δασκάλων, που παλεύουν για την δημόσια εκπαίδευση σ' ένα κοινωνικό περίγυρο που τους έχει απαξιώσει ήδη και στο οποίο έχουν χάσει κάθε έρεισμα.
Παρά όμως όλα αυτά τα κακώς κείμενα, εμείς που έχουμε για πρώτιστο στόχο την εκπαίδευση των παιδιών μας και την εισαγωγή τους σ' έναν κόσμο ραγδαία μεταβαλλόμενο, με νέες συνθήκες και καινούριες απαιτήσεις, πρέπει τουλάχιστον από μόνοι μας να κατανοήσουμε τις νέες μεθόδους και να μην αφήσουμε τους μαθητές μας αγράμματους σε ότι αφορά τις εξελίξεις και τους νέους τρόπους προσέγγισης της γνώσης. Μιας γνώσης που είναι πια τόσο ευρεία, ώστε είναι αδύνατο να την κατακτήσει κανένας μόνος του. Η επιτυχία έγγειται τώρα στη συνεργασία και την συνεχή επιμόρφωση. Αυτό που πρέπει πλέον να διδάξουμε είναι ο τρόπος με τον οποίο το παιδί θα ανακαλύπτει τη γνώση μόνο του, πώς θα την οικοδομεί πάνω σε ήδη προϋπάρχουσες εμπειρίες αλλά και πώς θα την αξιοποιεί προς την κατεύθυνση της "χρηστικότητάς" της.
ΜΠΡΑΒΟ..!!!! :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ καλή ενημέρωση!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή